Άρθρο του πρ. βουλευτή, Νίκου Νυφούδη στην εφημερίδα “Μακεδονία της Κυριακής”
Το να κατοικείς στην δεύτερη πόλη της Ελλάδας ακούγεται στους τρίτους κάτι ιδανικό. Κάτι σαν long weekend destination, όπως συνήθιζε να το διαφημίζει το Υπουργείο Τουρισμού. Η Θεσσαλονίκη, όμως, δυστύχως δεν είναι ένας ιδανικός τόπος να ζεις. Για την ακρίβεια απέχει πάρα πολύ από αυτόν.
Για να ξεκινήσω. Μία μόνο, τριτοκοσμική, αστική συγκοινωνία, ανύπαρκτες υποδομές, έλλειψη πρασίνου, αέρας – δηλητήριο είναι μερικά μόνο από τα δεκάδες αρνητικά που μπορώ να παραθέσω από την καθημερινότητα μας.
Ψάχνοντας στο Google την φράση “αρνητική πρωτιά για τη Θεσσαλονίκη” βρίσκεις ένα σωρό σχετικά ρεπορτάζ. Αρνητική πρωτιά στις τροχονομικές παραβάσεις, αρνητική πρωτιά στο κυκλοφοριακό χάος, αρνητική πρωτιά στη ρύπανση, την εποχή του COVID είχαμε αρνητικές πρωτιές σε ημερήσια κρούσματα αλλά και πρόστιμα για μη χρήση μασκών (σε κάτι τέτοια είμαστε επαναστάτες), μέχρι και αρνητική πρωτιά στην χρήση συνθετικών κανναβινοειδών. Αρνητική πρωτιά στα ποσοστά και της ακροδεξιάς, για να μη νομίζουμε πως φταίνε μόνο οι άλλοι. Εμείς είμαστε η αλλαγή που θέλουμε να γίνει, άλλωστε.
Έχει ενδιαφέρον ομως να δούμε την κατάσταση της πόλης και μέσα από τα οικονομικά μεγέθη. Η Θεσσαλονίκη υπολείπεται. Όχι μόνο έναντι της Αθήνας αλλά και του μέσου όρου στη χώρα. Ξεπεσμός.
Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Θεσσαλονίκη, η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία, το ποσοστό ανεργίας. Τα πρώτα δύο αισθητά μικρότερα από την Αττική το τρίτο αισθητά μεγαλύτερο.
Έχω αναρωτηθεί πάρα πολλές φορές, αυτά τα διαγράμματα, τα στοιχεία δεν τα βλέπουν οι βουλευτές της πόλης; Και είναι ευχαριστημένοι; Αυτοί που θα επανεκλεγούν θριαμβευτικά και πάλι, που εκλέγονται από το 2000, τους τιμούν αυτά τα οικονομικά μεγέθη για την πόλη τους; Δεν αναρωτιέμαι για την καθημερινότητα, γιατί οι περισσότεροι γίνονται αμέσως κάτοικοι Αθηνών. Κυρίως όσοι έχουν βλέψεις για περισσότερα.
Και άντε αυτοί βολεύονται, ταΐζοντας σανό. Εμείς άραγε τι κάνουμε; Ως δημότες,ως πολίτες , ως ψηφοφόροι. Πρώτα και κύρια δεν απαιτούμε. Πολύ κακό αυτό. Γιατί μόνοι μας βάζουμε τον πήχη πιο χαμηλά. Βασικά δεν έχουμε πήχη. Εκεί καταντήσαμε.
Σε αυτές τις εκλογές εκτός από το μεγάλο πολιτικό διακυβευμα, εκεί όπου θα ψηφίσουμε το κόμμα που θέλει να μας κυβερνήσει, υπάρχει μια χρήση ευκαιρία να στείλουμε μήνυμα οι ψηφοφόροι για τη Θεσσαλονίκη. Και αυτό γίνεται μέσω της σταυροδοσίας. Αυτούς που θα επιλέξουμε για να μας εκπροσωπήσουν στη Βουλή.
Αν για ακόμη μια φορά στείλουμε όσους αποδεδειγμένα δεν έκαναν τίποτα για τη Θεσσαλονίκη και έχει το χάλι που περιγράψαμε παραπάνω, τότε συγνώμη που θα το πω αλλά ας μην περιμένουμε κανένα θαύμα. Και να μην γκρινιάζουμε. Θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα.
ΦΩΤΟ: PIXABAY